Jest to grodzisko w pobliskim Gilowie, określane często w literaturze mianem Tatarskiej Przełęczy...
„Tatarski Okop”
Długi, ciągnący się na przestrzeni kilku kilometrów wąwóz z płynącym potokiem. Jest to grodzisko w pobliskim Gilowie, określane często w literaturze mainem Tatarskiej Przełęczy, oddalone ok. 2,5 km na zachód od Niemczy . Gród zlokalizowany został na wzniesieniu otoczonym z trzech stron przez glęboka dolinę Piekielnego Potoku, lewobrzeżnego dopływu Ślęży. Całe założenie ma około 4,5 ha powierzchni i jest jednym z najwiekszych grodzisk na Dolnym Śląsku
Obszar ten jest bardzo ciekawym obiektem archeologicznym. Dotychczasowe badania potwierdziły, że nie jest to relikt obozu tatarskiego . Jest to grodzisko kultury wielkomorawskiej i pochodzi z przełomu IX/X wieku. Znaleziska odkrywane na terenie gilowskiego grodziska potwierdzaja jego pochodzenie. W tym czasie funkcjonowalo na terenie obecnych Moraw , Czech i Słowacji silne państwo słowiańskie , którego północny zasięg badania naukowe potwierdziły na terenach południowej Polski. Gilowskie grodzisko jest koronnym dowodem ekspansji na północ Wielkomorawian.
Dowodami materialnymi są przedmioty znajdowane na terenie tego stanowiska. Należy do nich ceramika, grotopodobne grzywy żelazne (ówczesny pieniądz), ostrogi, okucia psów itp. Ich południowe pochodzeniepotwierdziły wielokrotne konsultacje z czeskimi i słowackimi naukowcami. Stwierdzają, że gdyby to grodzisko znajdowało się na terenie Czech czy Słowacji , to nikt nie poddawałby w wątpliwość wielkomorawskiego pochodzenia grodziska. W Polsce jeszcze do niedawna trwała ozywiona dyskusja i niektóre historyczne autotytety naukowe kwestionowały wejście Wielkomorawian na teren Dolnego Śląska. Brak było na ren temat sladów w źródłach historycznych. Obecnie , po odkryciach ekip wrocławskich archeologów na stanowiskach dolnośląskich, nie poddaje się w wątpliwość wkroczenia Wielkomorawian na tereny południowo – zachodniej polski.